اه اینقدر پاتُ تکون نده ...

با توام امید ...

-       دست خودم نیست .../ نمیتونم ...

-       چیه چرا اینجوری نگام میکنی ؟!

خسته ای؟!

-       آره همه جارو تمیز کردم .../ دستامُ ببین هنوز نشستم ...

نه چشم هاتُ میگم ...

-       مگه چِشونه؟!

حس میکنم اون چیزی که ته گولته و صداتُ میلرزونه حالا چشماتُ خسته کرد ...

-       اره چند روزه درگیرِ همونم ...

درگیر چی؟!

-       درگیر باور ...

من که نمیفهمم چی میگی ../ درست صحبت کن ببینم چی میگی ...

-       هیچی بیخیال باور .../ اینجا رو دیدی چقدر تمیز شده؟!

امید؟!

-       جانم؟!

یکم به خودت برس .../ ریش هاتُ بزن .../ لباس های نو بپوش ...

برو یکم توی خیابون ها قدم بزن ...

-       که چی بشه؟!

که بلند بشی .../ روی پای خودت باشی ...

-       مگه الان نیستم ؟!

نمیدونم .../ ولی اینجوری نمیتونی ادامه بدی ...

-       میتونم .../ زیاد ادامه دار نیست ...

چی ادامه دار نیست ؟!

-       این زندگی لعنتی من ...

امید .../ دوباره شروع کردی ها .../ بس کن دیگه ...

-       چشم .../

کجا میری؟!

-       یه لحظه صبر کن !

-       اینُ میبینی اگه این توی کیف من نباشه همون درد از چشمام میزنه بیرون...

پس محکم بچسبش امید .../ نزار خیس بشی زیر این بارون ...

-       منم نچسبمش اون محکم تر دستمُ میگیره ...

خوشبحالت امید ...

-       چرا؟!چون دیوونه ام؟!

نه هیچی . . .